ΔΥΟΣΜΟΣ

Ο δυόσμος είναι συγγενές είδος με τη μέντα. 

Στην ελληνική μυθολογία, η Μίνθη ήταν μια νύμφη που μεταμορφώθηκε στο εν λόγω φυτό από την Περσεφόνη, όταν συνελήφθηκε στην αγκαλιά του άντρα της, Άδη, στις όχθες του ποταμού Αχέροντα. 


Για τους αρχαίους Έλληνες ήταν ισχυρό αναζωογονητικό του μυαλού και το αφέψημά του χρησιμοποιούταν κατά των πονοκεφάλων. Επίσης, έτριβαν το τραπέζι τους με δυόσμο πριν καθίσουν να φάνε, ενώ οι Αιγύπτιοι και οι Κινέζοι συνήθιζαν να αρωματίζουν και το νερό, στο οποίο έκαναν μπάνιο.

Ο δυόσμος έχει πολλές ευεργετικές και θεραπευτικές ιδιότητες. Χρησιμοποιείται κυρίως ως αφέψημα και κάνει πολύ καλό στις χολολιθιάσεις, είναι αντισπασμωδικό, ηρεμιστικό και χωνευτικό. Επίσης, δρα κατά της αϋπνίας και του λόξυγκα. 


Σαν κατάπλασμα, κάνει καλό σε κάποιες δερματοπάθειες και ανακουφίζει από τους πόνους των ρευματισμών.


Στη φαρμακοβιομηχανία κατασκευάζονται διάφορα προϊόντα για βελτίωση γεύσης και οσμής.
Χρησιμοποιείται και στην αρωματοβιομηχανία για την παρασκευή αρωμάτων και σαπουνιών.

Ο δυόσμος είναι από τα πιο διάσημα αρωματικά φυτά. Χρησιμοποιείται κυρίως φρέσκος σε σάλτσες και σούπες, ψιλοκομμένος μέσα σε κεφτέδες, πίτες και μελιτζανοσαλάτες. Επίσης είναι διαδεδομένη η χρήση του σε πολλές συνταγές γλυκών και σοκολάτας.
Τοποθετήστε το γλαστράκι σε φωτεινή θέση στο παράθυρο της κουζίνας. Φροντίστε να έχει πάντα επάρκεια σε νερό. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα μπορεί να μείνει σε εξωτερικό χώρο, καθώς είναι ανθεκτικό σε χαμηλές θερμοκρασίες.
Χρησιμοποιήστε τα φύλλα, και όχι τόσο τους βλαστούς, την τελευταία στιγμή, γιατί το πολύωρο μαγείρεμα καταστρέφει τα αιθέρια έλαια και χάνεται το άρωμά του.

Ο δυόσμος απωθεί τα μυρμήγκια.

ΜΑΤΖΟΥΡΑΝΑ

Αγγειόσπερμο, δικότυλο, πολυετές φυτό η ματζουράνα (Ορίγανον η μαντζουράνα, λατ. Origanum majorana) ανήκει στην τάξη λαμιώδη και στην οικογένεια χειλανθή, είναι δε συγγενικό φυτό με τη ρίγανη. Αναφέρεται στον Ψαλμό Ν΄(50) ως ύσσωπος.

Ιθαγενές των χωρών της Μεσογείου με 6 είδη ποωδών φυτών. Το πιο σημαντικό είδος είναι η ματζουράνα ορίγανο ή κοινή, το ύψος της φτάνει τα 60 εκατοστά, ο βλαστός είναι τετραγωνικός, πολύκλαδος. Τα φύλλα της είναι μικρά, αντίθετα, χνουδωτά, ωοειδή και έχουν μία χαρακτηριστική όμορφη οσμή λεβάντας. Τα άνθη της είναι μικρά λευκού χρώματος. Τα φύλλα της χρησιμοποιούνται ωςμπαχαρικό, συνήθως στο κρέας και το ψάρι, αλλά και ως αφέψημα. Από τα φύλλα του φυτού λαμβάνεται αιθέριο έλαιο που χρησιμοποιείται ως αντισηπτικό και αντισπασμωδικό ενώ έχει χρήσεις και στην αρωματοποιία.

Στην Ελλάδα η ματζουράνα είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια όπου την χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο κατά στομαχικών και εντερικών ενοχλήσεων. Ο Γαληνός προτρέπει την χρήση της ως χωνευτικού. Σήμερα καλλιεργείται ως καλλωπιστικό και αρωματικό φυτό σε γλάστρες και κήπους.

ΛΕΒΑΝΤΑ

Η λεβάντα (επ. ονομ. Lavandula) είναι γένος φυτών που ανήκει στην οικογένεια των Χειλανθών (Labiatae). Το γνωστότερο γένος είναι η λαβαντούλα, που περιλαμβάνει γύρω στα 25 είδη. Είναι ιθαγενές των παραμεσόγειων περιοχών. Επίσης, απαντάται στα Κανάρια Νησιά, στην Ινδία και σε άλλες ασιατικές χώρες. Το αιθέριο έλαιο που περιέχουν τα φύλλα της χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία και για τη θεραπεία νευρασθενειών. Έχει επίσης αντισηπτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται στην επούλωση τραυμάτων. Σε μεγάλες δόσεις η λεβάντα δρα ως υπνωτικό και ναρκωτικό. Οι ιαματικές της ιδιότητες ήταν γνωστές από την αρχαιότητα και αναφέρονται στο Διοσκουρίδη, τον Πλίνιο και το Γαληνό.

Πρόκειται για φυτό φρυγανώδες και πολύκλαδο, με όρθιους βλαστούς που φύονται από τη βάση. Είναι, συνεπώς, θάμνος, με ύψος 30 έως 80 εκατοστά. Έχει γκριζοπράσινα φύλλα, στενά ώς λογχοειδή. Οι ανθοφόροι βλαστοί καταλήγουν σε ταξιανθία τύπου στάχεος.

Το αιθέριο έλαιο της λεβάντας χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, τη σαπωνοποιία και στη φαρμακευτική ως τονωτικό και αντικαταρροϊκό. Κύριο συστατικό του είναι η χημική ένωση οξικό λιναλύλιο. Εκτός αυτού, περιέχει αλκοόλες.

Η λεβάντα καλλιεργείται σε εδάφη πλούσια σε ασβέστιο, καθώς αυτό βελτιώνει την ποιότητα του αιθερίου ελαίου της και βοηθά την ανάπτυξη του φυτού. Το έδαφος καλλιέργειας πρέπει να είναι ελαφρύ και χαλικώδες, γι' αυτό και το φυτό προσφέρεται για καλλιέργεια σε εκτάσεις ακατάλληλες για άλλου τύπου καλλιέργειες. Δεν αγαπά, επίσης, ιδιαίτερα την υγρασία, αλλά ούτε και την ολοσχερή ξηρασία.

Το κοινό όνομα λεβάντα αναφέρεται κυρίως στο άλλο αυτοφυές αλλά και καλλιεργούμενο είδος Λεβάντα η στενόφυλλος (Lavandula angustifolia).

Στον ελληνικό χώρο καλλιεργείται πιο πολύ το είδος Λεβάντα η στοιχάς (Lavandula stoechas). Αυτή είναι γνωστή και με τα ονόματα:

• αγριολεβάντα
• λαμπρή
• λαβαντή
• χαμολίβανο
• μυροφόρα
• καραμπάσι
• Αβαγιανός

ΒΟΤΑΝΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

Λουίζα: το φυτό με τις μαγικές ιδιότητες
Το βότανο της Λουίζα, Lippia citriodora, ξεχωρίζει για τη  λεμονάτη μυρωδιά του, τα μικρά ανθάκια του (λευκά, μοβ, πράσινα) και ασφαλώς τις θεραπευτικές ιδιότητές του.

Τη Λουίζα, θα τη φυτέψετε το Μάρτιο, θα την ποτίζετε κάθε 15 μέρες, και θα διαπιστώσετε πλήρη ανάπτυξη μετά το δεύτερο χρόνο. Η ανθοφορία της αρχίζει από τον Μάιο μέχρι τον Αύγουστο. Θυμηθείτε, το φθινόπωρο να της κόβετε τα ξερά άνθη. Τα «μαγικά» άνθη της μπορείτε να τα κόβετε από τον Ιούνιο και μετά που ανθοφορούν πλήρως.
Τόσο τα άνθη όσο και τα φύλλα της, έχουν φαρμακευτικές ιδιότητες. Καταπολεμά τις αϋπνίες, τον πυρετό, μειώνει τις στομαχικές διαταραχές, τις διάρροιες.  Το ζεστό  έγχυμα της Λουΐζας διεγείρει το γενικό μεταβολισμό, έχει αφροδισιακές ιδιότητες και βοηθά στις δίαιτες αφού είναι διουρητικό.

Για να ετοιμάσετε το έγχυμα: βράστε ένα ποτήρι νερό και μετά ρίξτε μέσα ένα κουταλάκι αποξηραμένη Λουίζα. Σκεπάστε για 10 λεπτά, σουρώστε και πιείτε το ρόφημα.

Προκειμένου να καταπολεμήσετε την κυτταρίτιδα και να αποτοξινώσετε τον οργανισμό, κυρίως σε περιόδους που κάνετε δίαιτα, προτιμήστε να πιείτε το αφέψημα της Λουίζας: βράστε τα φύλλα της μαζί με το νερό για 5 λεπτά και σουρώστε το. Αν θέλετε, ετοιμάστε μεγάλη ποσότητα, βάλτε τη στο ψυγείο σε μπουκάλι, κι έτσι θα μπορείτε να απολαμβάνετε το κρύο σας ρόφημα ανά πάσα στιγμή. Καλό είναι να το πίνετε μισή ώρα πριν από το γεύμα.

Αλόη: το δώρο της φύσης για την υγεία μας
Το φυτό που θυμίζει κάκτο, έχει προσαρμοστικές ιδιότητες, δηλαδή παρέχει σε κάθε οργανισμό αυτό ακριβώς που έχει ανάγκη. Έτσι η aloe vera βρίσκει εφαρμογή τόσο στην διατροφή όσο και στα καλλυντικά καθημερινής χρήσης ακόμα και στα προϊόντα για το σπίτι.

Καλλιεργήστε την Αλόη σε γλάστρα που αποστραγγίζεται γρήγορα, ποτίζετε όταν το χώμα είναι  στεγνό, τοποθετήστε τη γλάστρα σε σημείο με πολύ φως, όχι όμως απευθείας ηλιακό φως για να μην καούν τα φύλλα της. Τέλος, να τη λιπαίνετε με βιολογικά λιπάσματα μικρής περιεκτικότητας σε άζωτο. Η αλόη ανθοφορεί μία ή δύο φορές το χρόνο, και τα άνθη πρέπει να κόβονται  τότε.

Το τζελ της, το οποίο παίρνουμε αφού πλύνουμε το φύλλο και το σπάσουμε στη μέση, ανακουφίζει από τον κνησμό, τις φλεγμονές και τις μελανιές, όταν εφαρμόζεται απευθείας στο δέρμα.

Για να ετοιμάσετε χυμό Αλόης, διαλύστε σε ένα ποτήρι νερό 50ml από το τζελ της.

Καταναλώνοντας καθημερινά 60-120ml, απομακρύνονται από τον οργανισμό οι τοξίνες, αισθάνεστε γεμάτη ενέργεια, και η επιδερμίδα σας λάμπει.Η Αλόη βελτιώνει την αφομοίωση των θρεπτικών συστατικών, κυρίως όμως επεμβαίνει βοηθητικά στο σύστημα αυτοθεραπείας του οργανισμού. Αρθρίτιδα, δυσκοιλιότητα, αιμορροΐδες, φουσκώματα, μυκητιάσεις, έλκος στομάχου και γαστροπεπτικές διαταραχές επίσης ρύθμιση σακχάρου, μείωση χοληστερίνης, τριγλυκεριδίων αλλά και υπέρτασης, θα πάψουν να σας απασχολούν.

Βασιλικός: το φυτό που θυμίζει Ελλάδα
Είναι ετήσιο φυτό  και μεγαλώνει εύκολα σε ένα ζεστό και ηλιόλουστο σημείο του κήπου ή σε γλάστρα. Ο βασιλικός αγαπά τον ήλιο, γι’ αυτό φυτέψτε τον Ιούνη , και φροντίστε να τον ποτίζετε συχνά, ιδιαίτερα τις πολύ ζεστές μέρες του καλοκαιριού. Τα φύλλα του μπορείτε να αρχίσετε να τα μαζεύετε μετά το πρώτο μήνα της ζωής του. Πλύντε τα, στεγνώστε τα και αφήστε τα σε  καλά αεριζόμενο χώρο για να ξεραθούν. Μετά κλείστε τα σε σακουλάκι ή βάζο.

Μπορείτε να κόψετε μικρά κλαδιά του βασιλικού, να τα κλείσετε αεροστεγώς και να τα καταψύξετε. Εναλλακτικά, ψιλοκόψτε τα φρέσκα φύλλα στο μπλέντερ και βάλτε τα σε παγοθήκες με λίγο νερό – έτσι θα έχετε πάντα βασιλικό να προσθέτετε στα φαγητά σας!

Αυτό το τόσο μυρωδάτο φυτό, καταπολεμά το στρες, την αϋπνία, τη γρίπη και τον στομαχόπονο. Επιπλέον, βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, βοηθά σε προβλήματα μνήμης και στην κατάθλιψη.

Για να ετοιμάσετε το αφέψημα, βράστε μισό λίτρο νερό με μία χούφτα  (πλυμένα) φύλλα βασιλικού, για 10 λεπτά. Πίνοντας έως και 3 ποτήρια την ημέρα, άγχος και νευρικότητα θα εξαφανιστούν από τη ζωή σας.

Λεβάντα: το μοβ βότανο
Ένα ανθεκτικότατο βότανο με θεραπευτικές μα και αναζωογονητικές ιδιότητες! Αυτό το μοβ φυτό, ξεχωρίζει για το άρωμά του και την πολυχρηστικότητά του.
Τοποθετήστε τη γλάστρα σε ηλιόλουστη θέση. Μην την ποτίζετε συχνά, και μην της ρίξετε ποτέ λίπασμα. Θα απολαύσετε τα άνθη της στη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, αλλά θυμηθείτε να  την κλαδέψετε οπωσδήποτε όταν έρθει φθινόπωρο. Αντέχει και την πολλή ζέστη μα και το κρύο – μέχρι τους 15Ο C.

Ετοιμάστε ρόφημα λεβάντας: βράστε ένα φλιτζάνι νερό και μετά ρίξτε μέσα ένα κουταλάκι αποξηραμένα άνθη. Αφήστε για 10 λεπτά, σουρώστε και πιείτε το. Το ρόφημα λεβάντας καταπολεμά το φούσκωμα στο στομάχι και τη δυσπεψία. Επίσης τονώνει το νευρικό σύστημα, καταπραΰνει από τους πονοκεφάλους ενώ καταπολεμά και τον διαβήτη!

Εναλλακτικά, βάλτε αποξηραμένα άνθη λεβάντας σε ένα τούλινο σακουλάκι και βάλτε το σε ντουλάπια και συρτάρια ως αντισκωρικό.
Κι αν αισθάνεστε «πεσμένη», τρίψτε στα δάχτυλα φρέσκα ή αποξηραμένα άνθη της, και «ρουφήξτε» τη μυρωδιά! Ο συνδυασμός της βαθιάς εισπνοής και εκπνοής της μυρωδιάς της λεβάντας θα σας ηρεμήσει από τη νευρική ένταση, την ανησυχία και τα συναισθήματα πανικού στη στιγμή!

Ρίγανη: το φυτό με μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C
Η ρίγανη μπορεί κάλιστα να καλλιεργηθεί σε γλάστρα. Το μέγιστο ύψος που φτάνει είναι τα 50 εκ. Ανθίζει από Μάιο μέχρι και Σεπτέμβριο με λευκά, ροζ ή μωβ ανθάκια. Είναι ανθεκτική στο κρύο, αλλά χρειάζεται πολύ ήλιο και ζέστη για ν’ αναπτυχθεί. Ποτίζετε το χώμα όποτε δείτε ότι στεγνώνει – προσοχή όμως μην βρέχετε τα φύλλα της.

Η καλύτερη περίοδος για  να μαζέψετε ρίγανη, είναι το καλοκαίρι, που είναι ανθισμένη.

Πλύντε με νερό τα κλαράκια που θα κόψετε, σκουπίστε τα απαλά και δέστε τα με ένα σχοινάκι. Τυλίξτε τα με τούλι ή εφημερίδα, κι απλώστε τα ανάποδα σε σκοτεινό μέρος για να αποξηραθούν.

Η ρίγανη, πλούσια σε βιταμίνη C, έχει 12 φορές ισχυρότερη αντιοξειδωτική δράση από ένα πορτοκάλι!

Φτιάξτε ρόφημα ή αφέψημα ρίγανης και καταπολεμήστε άσθμα, δυσμηνόρροια, πονόδοντο, κρυολόγημα, βήχα, χρόνιους ρευματισμούς. Μπορείτε επίσης να κάνετε εισπνοές πάνω από βρασμένη ρίγανη αν ταλαιπωρήστε από άσθμα και βήχα.

Κι ασφαλώς χρησιμοποιήστε τη στα φαγητά – μην τη μαγειρεύετε, αλλά προσθέστε τη στο τέλος.

ΔΥΟΣΜΟΣ

Για υγιή και περιποιημένα δόντια και ούλα, πρέπει να καταπολεμήσετε τα βακτήρια που αναπτύσσονται στη στοματική κοιλότητα. Αν όμως δε θέλετε (και καλά κάνετε) να χρησιμοποιείτε στοματικά διαλύματα αγνώστων συστατικών που κυκλοφορούν στην αγορά, σας προτείνουμε να φτιάξετε μόνη σας στο σπίτι με απλά και φυσικά υλικά ένα στοματικό διάλυμα με βάση τον δυόσμο για φρέσκια αναπνοή.

Υλικά που θα χρειαστείτε:

2 κουταλιές της σούπας μαϊντανό
2 κουταλιές της σούπας δυόσμο
1 φλιτζάνι νερό
1 κουταλιά της σούπας βότκα

Τρόπος παρασκευής και χρήσης:
Αναμείξτε όλα τα υλικά στο μπλέντερ για δύο λεπτά. Σουρώστε το υγρό και τοποθετήστε το σε ένα καθαρό γυάλινο μπουκαλάκι. Χρησιμοποιήστε το όπως τα στοματικά διαλύματα του εμπορίου, πρωί και βράδυ αφού πλύνετε τα δόντια σας, βάλτε 3 κουταλιές της σούπας σε ένα ποτήρι και με αυτή την ποσότητα κάντε στοματικές πλύσεις για περίπου 30 δευτερόλεπτα.΄

ΓΙΑΣΕΜΙ (ΙΑΣΜΟΣ)

Το γιασεμί ή ίασμος^](αρχ. ελλ. επίθετο ιάσμινον (εξ ιάσμης) και Ιάσμη) (λατ. Jasminum) είναι γένος αγγειόσπερμων,δικότυλων φυτών το οποίο ανήκει στην οικογένεια των Ελαιοειδών (Oleaceae).

Η λατινική λέξη Jasminum προέρχεται από την ελληνική λέξη ιάσμινον (μύρον) δηλαδή ιασμέλαιο και η ελληνική ανάγεται στην περσική λέξη yâsamin  ή yāsam.

Υπάρχουν 300 περίπου είδη που απαντώνται στις εύκρατες και θερμές χώρες της γης.

Είναι αναρριχώμενος θάμνος, συνήθως αειθαλής αλλά και φυλλοβόλος.

Τα φύλλα του εναλλάσσονται, είναι απλά ή τρίφυλλα και πτερωτά. Τα άνθη του είναι λευκά στα περισσότερα είδη αλλά και κίτρινα, λευκά-ροζ, ροζ, γαλάζια και μπλε. Είναι αρωματικά και αναδύουν ένα γλυκό, πολύ ευχάριστο άρωμα. Ο καρπός του γιασεμιού είναι ράγα με δύο λοβούς. Είναι διακοσμητικό φυτό και καλλιεργείται σε γλάστρες και κήπους.

Το γιασεμί πολλαπλασιάζεται με εμβολιασμό, με μοσχεύματα ή με καταβολάδες. Είναι ευαίσθητο στο δυνατό κρύο και τον παγετό ενώ αγαπά τη ζέστη και τη μεγάλη ηλιοφάνεια.

Εκτός από διακοσμητικά, μερικά είδη του καλλιεργούνται για βιομηχανικούς σκοπούς και χρησιμοποιούνται ευρέως στην αρωματοποιία. Η καλλιέργεια των ειδών αυτών γίνεται κοντά σε παραθαλάσσιες περιοχές, γιατί η θαλάσσια αύρα είναι ευεργετική για την ανάπτυξη τους.

Οι ρίζες του γιασεμιού δεν αναπτύσσονται πολύ ούτε διεισδύουν βαθιά στο έδαφος. Είναι πολυετές φυτό και χρησιμοποιεί το έδαφος μακροχρόνια. Η καλλιέργειά του διαρκεί γύρω στα 15 χρόνια. Τα άνθη του αναπτύσσονται από τον πρώτο χρόνο αλλά είναι λίγα ενώ σημαντική παραγωγή λουλουδιών έχουμε από τον τρίτο χρόνο. Τα είδη των γιασεμιών που φυτεύονται σε αγρούς χρειάζονται αρκετό πότισμα όταν η περίοδος των βροχών σταματήσει. Το έδαφος πρέπει να λιπαίνεται με διάφορα λιπάσματα και κοπριά, ενώ το φυτό χρειάζεται κλάδεμα και αφαίρεση των ξερών βλαστών και φύλλων. Η συλλογή των λουλουδιών γίνεται τις πρώτες πρωινές ώρες και τους μήνες Ιούνιο έως Οκτώβριο.

Από το γιασεμί εξάγεται ένα αιθέριο έλαιο γνωστό με την ονομασία ιασμέλαιο. Για την εξαγωγή αυτού του ελαίου χρησιμοποιούνται 2 μέθοδοι, η απόσταξη και η εκχύλιση.

Το αιθέριο έλαιο αυτό χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία. Περιέχει λινολικό οξύ, γερανιόλη, βενζυλικό οξύ, ευγενόλη, τερπινεόλη και λιναλοόλη. Είναι απαραίτητο συστατικό σχεδόν όλων των αρωμάτων.

ΓΑΡΔΕΝΙΑ

Η γαρδένια είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο φυτό που ανήκει στην οικογένεια των Ερυθροδανοειδών της τάξης τωνΕρυθροδανωδών. Υπάρχουν 250 περίπου είδη που είναι αειθαλείς θάμνοι και μικρά δέντρα. Προέρχεται από την Αφρική και τηνΑσία. Τα περισσότερα είδη καλλιεργούνται ως καλλωπιστικά, κυρίως για τα μεγάλα άνθη με τη θαυμάσια μυρωδιά τους.

Το γνωστότερο είδος είναι η Γαρδένια η ιασμινοειδής (Gardenia jasminoides) ή κοινή γαρδένια.

Θάμνος που φτάνει το 1,5 μέτρο ύψος με πλούσιο φύλλωμα που αποτελείται από ωραία στρογγυλά ή λογχοειδή λαμπερά πράσινα φύλλα και μεγάλα συνήθως διπλά , λευκά , ελαφρώς κηρώδη άνθη με το έξοχο άρωμα τους. Στην Ελλάδα ήρθε από τη Νότια Αφρική και είναι από τα πιο γνωστά και αγαπητά καλλωπιστικά φυτά. Ανήκει στα οξύφιλα φυτά (καμέλια, ορτανσία,αζαλέα) και δεν ευδοκιμεί σε ασβεστώδες έδαφος, αλλά σε ελαφρώς όξινο. Το καλύτερο χώμα για τη γαρδένια είναι το καστανόχωμα.

Καλλιεργείται σε γλάστρες και θερμοκήπια, όπου μπορεί να παράγει λουλούδια όλο το χρόνο. Σε φυσικό περιβάλλον ανθίζει από τα τέλη της άνοιξης και ως στις αρχές του φθινοπώρου.

Η γαρδένια είναι εξαιρετικά ευαίσθητο φυτό. Είναι κατάλληλη κυρίως για παραθαλάσσιες περιοχές. Το χειμώνα δεν αντέχει τοψύχος και θέλει προστασία , ενώ όταν ο καιρός δεν είναι ψυχρός διατηρείται όλο το χρόνο. Η πιο καλή θερμοκρασία για το φυτό είναι οι 10°-13° C βαθμοί. Ο χώρος πρέπει να είναι απάνεμος, φωτεινός και να υπάρχει καλός αερισμός. Το καλοκαίρι δεν αντέχει σε υψηλές θερμοκρασίες και πρέπει να τοποθετείται σε σκιερό μέρος. Διατηρείται και σε μερική έκθεση στον ήλιο αρκεί να υπάρχει αρκετή υγρασία στην ατμόσφαιρα.

Για τη διατήρηση της γαρδένιας χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα. Τα φύλλα της πρέπει να ραντίζονται τακτικά και να ξεπλένονται από τις σκόνες νωρίς το πρωί ή το βράδυ. Πρέπει να ποτίζεται συχνότερα το καλοκαίρι και πολύ λίγο το χειμώνα. Η υπερβολική υγρασία μπορεί να βλάψει το φυτό. Καλό είναι να γίνεται λίπανση με κατάλληλο λίπασμα ενώ απαραίτητος είναι ο σίδηρος σε μορφή λιπάσματος ή μπορεί να τοποθετείται στο χώμα κάποιο σιδερένιο αντικείμενο που να σκουριάζει. Δεν πρέπει πάντως να γίνεται υπερβολική χρήση λιπασμάτων.

Το νερό που ποτίζεται δεν πρέπει να περιέχει πολλά άλατα. Το φυτό είναι πολύ ευάλωτο στις απότομες αλλαγές περιβάλλοντος και στις μετακινήσεις (πτώση μπουμπουκιών, φύλλων και ξήρανση φυτού). Η αλλαγή γλάστρας πρέπει να γίνεται κάθε 2 χρόνια.

ΑΖΑΛΕΑ

Η αζαλέα είναι καλλωπιστικό, θαμνώδες φυτό της οικογένειας των ερεικιδών, ιθαγενές της Ευρώπης και της Αμερικής που σήμερα καλλιεργείται σε κήπους και γλάστρες για τα ωραία πολύχρωμα άνθη της.

Προτιμά τα ηλιόλουστα μέρη για να αναπτυχθεί ενώ το έδαφος πρέπει να είναι ελαφρά υγρό και πορώδες. Η αζαλέα είναι φυλλοβόλο φυτό με άνθη σχήματος χωνιού με δύο χείλη που είναι είτε άοσμα είτε έχουν ευχάριστη απαλή οσμή.

Με την ονομασία αζαλέα εννοούνται και είδη του γένους Ροδόδεντρο. Το ινδικό ροδόδενδρο ή αζαλέα η ινδική φτάνει σε ύψος τα 2,5 μέτρα ,έχει λογχοειδή φύλλα και πλούσια άνθη χρώματος λευκού , ρόδινου, κόκκινου και μοβ. Είναι αειθαλές φυτό σε αντίθεση με την αζαλέα.

Στην Ελλάδα και κυρίως στη Μακεδονία και τη Θράκη υπάρχει μία αυτοφυής αζαλέα γνωστή ως ροδόδενδρο ποντικός, ένας θάμνος που μπορεί να φτάσει και τα 5 μέτρα στο ύψος. Τα άνθη του είναι μικρά χρώματος μοβ και τα φύλλα του λογχοειδή και μακριά. Βρίσκεται σε δασώδεις περιοχές και ρεματιές.

Ένα είδος αζαλέας υπήρχε κατά την τεταρτογενή παλαιολιθική περίοδο και είχε την ονομασία αζαλέα η δρυαδική ή δρυάς.